:: แผนบริหารความเสี่ยง (กรุงเทพมหานคร)

แบ่งกลุ่ม ESG

No.

ประเภท ความเสี่ยง

รหัสประเภท

ความเสี่ยง (Risk)มลพิษทางอากาศและเสียงเกินค่ามาตรฐานฝุ่นขนาดเล็ก (PM2.5) เกินค่ามาตรฐาน

ปัจจัยความเสี่ยง (Risk Factor)1) ยานพาหนะที่ไม่ได้มาตรฐาน เช่น รถยนต์เรือ ฯลฯ ก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศ  อาทิ ควันดำ ฝุ่นขนาดเล็ก  PM10, PM2.5  
2) การก่อสร้างอาคาร ใช้รถบรรทุกรถขนส่งคนงาน ฯลฯ ทำให้เกิดฝุ่นละออง 
3) โรงงานอุตสาหกรรม/สถานประกอบการปล่อยมลพิษทางอากาศ
4) การเกิดเหตุไฟไหม้หญ้าขยะปล่อยมลพิษโดยเฉพาะฝุ่นละอองขนาดเล็ก 
5) ฌาปนสถานปล่อยมลพิษทางอากาศ 
6) กิจการค้าที่เป็นอันตราย อาทิ กิจการแพลนท์ปูน กิจการพ่นสีรถยนต์  กิจการหลอมโลหะ ก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศ   

วัตถุประสงค์ของการจัดการความเสี่ยง             
1) เพื่อป้องกันและบรรเทาผลกระทบต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิตของประชาชนพื้นที่ประสบภัยได้อย่างรวดเร็ว
2) เพื่อกำหนดหน้าที่ความรับผิดชอบให้กับหน่วยงานต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องได้อย่างชัดเจน

หน่วยงานจัดการความเสี่ยง (Risk Owner)

หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง (Risk Relative)หน่วยงานสนับสนุน ๑. โรงพยาบาลในสังกัดกทม. ๒. ศูนย์บริการสาธารณสุขฯ ๓. สำนักงานตำรวจแห่งชาติ 

 ผลกระทบภายใน  (Internal Impact)1. มลพิษทางอากาศและเสียงในพื้นที่ที่มีความรุนแรงเพิ่มขึ้นและไม่จำกัดขอบเขตขอบปัญหาได้อย่างัดเจน ไม่สามารถควบคุมต้นตอปัญหาได้ ทำให้การแก้ไขปัญหาของกรุงเทพมหานครทำได้ยากขึ้นและเกิดข้อร้องเรียนหรือข้อพิพาทจากภาคประชาชนมากขึ้น 

 ผลกระทบภายนอก  (External Impact)1. การเพิ่มขึ้นของมลพิษทางอากาศเกินมาตรฐานเป็นระยะเวลานาน จะส่งผลกระทบต่อสุขภาพอนามัยของประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นั้นโดยตรงทั้งโรคภัยที่เกิดขึ้น ความสามารถในการทำงานลดลง ระบบเศรษฐกิจที่ต้องสูญเสียค่าใช้จ่ายในการบำบัดรักษา และสูญเสียความสามารถในการหารายได้ของประชาชนตลอดจนส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์การท่องเที่ยวและคุณภาพชีวิตของพี่น้องประชาชน

โอกาสที่จะเกิดความเสี่ยง

ความรุนแรงของผลกระทบ

โอกาสที่เกิด x ผลกระทบ (*คำนวณ)

ระดับความเสี่ยงที่มี (*คำนวณ)

การควบคุมที่มีอยู่  (Control in Place)ก่อนเกิดเหตุ  
1) สำนักสิ่งแวดล้อม/สำนักงานเขต สำนักการโยธา สำนักเทศกิจ สำนักอนามัย ทบทวนจัดทำแผนปฏิบัติการแก้ไขปัญหาฯ ประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น กรมควบคุมมลพิษบกจร. กรมการขนส่งทางบก สตช. เพื่อเฝ้าระวังและหามาตรการกำกับดูแล ควบคุมตรวจสอบ
2) สำนักงานเขต/สำนักสิ่งแวดล้อมประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนทราบถึงขั้นตอนการแจ้งเหตุ การปรับตัวในการป้องกันภัยที่เกิดกับสุขภาพอนามัย
3) รณรงค์ให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม ป้องกันการเกิดฝุ่นสารพิษในอากาศ
4) ปลูกต้นไม้ ล้างถนนและทางเดิน 
5) บังคับใช้กฎหมายในส่วนที่เกี่ยวข้องเพื่อควบคุมฝุ่น (พ.ร.บ. ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 พ.ร.บ. การสาธารณสุข พ.ศ. 2535 พ.ร.บ. ควบคุมอาคารพ.ศ. 2522) 
6) มีสถานีตรวจวัดคุณภาพอากาศครอบคลุมทุกพื้นที่ และวัดผลแบบ Real Time 

ระหว่างเกิดเหตุ
1) ประชาสัมพันธ์หรือสื่อสารกับประชาชนในพื้นที่ใกล้เคียงให้มีระบบป้องกันและให้ทราบถึงวิธีการปฏิบัติตนระหว่างเกิดภัย
2) สำนักงานเขตและสำนักสิ่งแวดล้อมประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกภาคส่วนแก้ไขปัญหาจากแหล่งกำเนิดอย่างรวดเร็ว
3) เฝ้าระวังตรวจวัดและรายงานคุณภาพอากาศ
4) เปิดคลินิกมลพิษทางอากาศใน รพ.กทม 
5) แจกหน้ากากอนามัยหรือหน้ากากป้องกันฝุ่น 

หลังเกิดเหตุ 
1) สำนักงานเขตและประชาชนคอยตรวจสอบ ติดตามผลการแก้ไขปัญหา เฝ้าระวังมิให้เกิดซ้ำ
2) สำนักงานเขตและสำนักสิ่งแวดล้อมประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้องแก้ไขปัญหาต่อเนื่อง
3) ลงโทษผู้กระทำความผิด และเพิ่มบทลงโทษ เมื่อกระทำความผิดซ้ำ

โอกาสที่จะเกิดความเสี่ยงที่เหลือ

ความรุนแรงของผลกระทบ

โอกาสที่เหลือ x ผลกระทบ (*คำนวณ)

ระดับความเสี่ยงที่เหลือ (*คำนวณ)

การจัดการความเสี่ยง